Kometa 3I/ATLAS dziś (15 listopada 2025): aktualizacja trasy ESA, odrodzenie ogona, sygnały radiowe i wyjaśnienie doniesień o obcych

Zaktualizowano: 15 listopada 2025

Międzygwiezdna kometa 3I/ATLAS (C/2025 N1 ATLAS) powróciła na nasze poranne niebo i znów jest na pierwszych stronach gazet. 15 listopada 2025 roku nowe zdjęcia, precyzyjniejsze obliczenia orbity i świeże komentarze pozwoliły nam lepiej zrozumieć tego rzadkiego gościa z innego układu gwiezdnego — a jednocześnie wywołały kolejną falę spekulacji: „czy to kosmici?”.

Poniżej znajduje się jasne, oparte na nauce podsumowanie wszystkiego, co nowego o 3I/ATLAS na dziś, a także co to oznacza dla Ziemi i dla każdego, kto ma nadzieję zobaczyć kometę, zanim zniknie z powrotem w głębokiej przestrzeni kosmicznej.

Czym jest kometa 3I/ATLAS?

3I/ATLAS to dopiero trzeci potwierdzony obiekt międzygwiezdny, jaki kiedykolwiek zaobserwowano przelatujący przez nasz Układ Słoneczny, po 1I/ʻOumuamua (2017) i 2I/Borisov (2019). Została odkryta 1 lipca 2025 przez teleskop przeglądowy ATLAS w Chile, a następnie otrzymała oznaczenie kometarne C/2025 N1 (ATLAS). ^[1]

Najważniejsze ustalenia naukowców:

Porusza się po hiperbolicznej (niezwiązanej) orbicie, co oznacza, że przybyła spoza Układu Słonecznego i nie powróci po opuszczeniu go. ^[2]
Jądro ma prawdopodobnie od ~0,3 do 5–6 km średnicy, otoczone jasną komą gazu i pyłu uwalnianych przez światło słoneczne. ^[3]
Jej skład jest ogólnie kometarny (woda, pył, tlenek węgla i dwutlenek węgla), choć z pewnymi nietypowymi cechami, jak podwyższony poziom niklu i CO₂. ^[4]

Innymi słowy: 3I/ATLAS jest dziwna i cenna naukowo, ale wciąż zdecydowanie jest kometą.

Najważniejsze dzisiejsze doniesienia o 3I/ATLAS (15 listopada 2025)

1. „Przetrwanie za Słońcem” wywołuje nowe spekulacje o statku kosmitów

Szeroko komentowany artykuł z The Economic Times z dzisiejszego poranka podkreśla nowe zdjęcia wykonane 11 listopada za pomocą Nordyckiego Teleskopu Optycznego w Hiszpanii, pokazujące, że 3I/ATLAS wyłoniła się z bliskiego przejścia za Słońcem jako jedno, nienaruszone, aktywne ciało po swoim peryhelium 30 października. ^[5]

Astronom z Harvardu Avi Loeb jest cytowany, gdy podtrzymuje swoją sugestię, że kometa może być sztuczna, argumentując, że:

Pozorna siła i skala jej dżetów gazowych wymagałyby nierealistycznie dużego aktywnego obszaru, gdyby miało to być zwykłe lodowe jądro.
Jego zdaniem, utrzymanie integralności strukturalnej po intensywnym nagrzaniu przez Słońce trudno pogodzić z kruchą „brudną śnieżką”. ^[6]

Jednak ten sam artykuł i inne zauważają, że wielu specjalistów od komet twierdzi, iż zachowanie to jest zgodne z solidnym, naturalnie uformowanym jądrem i energicznym wyrzutem gazu — a nie dowodem na inżynierię obcych. ^[7]

2. ESA precyzuje orbitę 3I/ATLAS, wykorzystując dane z Marsa

W artykule wyróżnionym dziś przez Phys.org, Europejska Agencja Kosmiczna informuje, że poprawiła przewidywaną trajektorię 3I/ATLAS mniej więcej o rząd wielkości, dzięki obserwacjom z ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO)na orbicie Marsa. ^[8]

Dlaczego to ważne:

Kamera CaSSIS na TGO uchwyciła 3I/ATLAS, gdy przelatywała obok Marsa na początku października.
Połączenie tych zdjęć z danymi z Ziemi pozwala ESA znacznie precyzyjniej określić pozycję i przyszłą trajektorię komety.
Lepsza dokładność orbity jest kluczowa zarówno dla śledzenia obrony planetarnej, jak i dla ustawiania teleskopów, które ścigają się, by zaobserwować kometę, zanim zgaśnie. ^[9]

Ulepszona orbita nadal pokazuje brak ryzyka zderzenia z Ziemią.

3. „Zaginiony ogon” powrócił — i jest większy niż kiedykolwiek

Na początku listopada niektórzy astronomowie (a zwłaszcza komentatorzy internetowi) byli zdezorientowani, gdy 3I/ATLAS wydawał się tracić swój ogon po peryhelium, pomimo intensywnego uwalniania gazów. Ta przerwa przyczyniła się do twierdzeń, że obiekt jest „anomalny”. ^[10]

Nowe zdjęcie opublikowane w tym tygodniu przez Virtual Telescope Project i opisane dziś przez media takie jak USA Herald pokazuje, że jonowy ogon komety pojawił się ponownie w spektakularny sposób:

Obecnie opisuje się go jako dłuższy, jaśniejszy i bardziej ustrukturyzowany niż wcześniej.
Zdjęcie, wykonane około 11 listopada (UTC) we Włoszech, łączy wiele długich ekspozycji i ukazuje wyraźnie zarysowany ogon plazmowy, mimo jasnego Księżyca i niskiego położenia nad horyzontem. ^[11]

To silnie sugeruje, że „zniknięcie ogona” było przede wszystkim kwestią geometrii i czułości — 3I/ATLAS był zbyt blisko blasku Słońca, pod niewygodnym kątem i po prostu zbyt słaby dla wielu konfiguracji, a nie fizycznie utracił cały swój ogon.

4. Zdjęcia HiRISE z Marsa: wciąż oczekiwane, ale prawdopodobnie niebawem

W nowym poście na Medium z dzisiaj, Avi Loeb zauważa, że zdjęcia w wysokiej rozdzielczości z kamery HiRISE na Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) NASA, wykonane, gdy 3I/ATLAS przechodził w odległości około 29 milionów km od Marsa 3 października, wciąż nie zostały publicznie udostępnione. ^[12]

Według Loeba:

Wewnętrzne notatki NASA klasyfikują wszelkie zdjęcia HiRISE 3I/ATLAS jako „wiadomości ogólnonazowe NASA”.
Niedawne przedłużone zamknięcie rządu USA mogło opóźnić przetwarzanie i publikację.

Oczekuje, że zdjęcia zostaną opublikowane „w ciągu kilku dni”. Nie ma żadnych dowodów na to, że opóźnienie wynika z czegoś tajemniczego związanego z kometą; duże publikacje danych z misji często następują tygodnie lub miesiące po obserwacjach.

5. Nowe badanie wyjaśnia „niegrawitacyjne przyspieszenie” bez udziału obcych

Nowy artykuł na IFLScience, opublikowany wczoraj, ale szeroko udostępniany dziś, podsumowuje recenzowane badanie, które zajmuje się jedną z bardziej rozdmuchanych „anomalii”: przyspieszeniem niegrawitacyjnym komety — czyli tym drobnym dodatkowym pchnięciem, które otrzymuje ponad to, co przewiduje sama grawitacja. ^[13]

Wniosek z badania:

Dodatkowe przyspieszenie jest w pełni zgodne z emisją gazów z sublimujących lodów (woda, CO₂ i inne lotne związki), gdy kometa nagrzewa się w pobliżu Słońca.
Nie potrzebujesz egzotycznej fizyki ani napędu obcych, by dopasować dane; asymetryczny układ naturalnych dżetów wystarcza.

To potwierdza wcześniejsze oświadczenia ekspertów NASA od wyznaczania orbit, którzy przypisywali ten efekt klasycznemu odgazowywaniu komet.

Sygnały radiowe z 3I/ATLAS: Co astronomowie naprawdę wykryli

Kolejne ważne wydarzenie tego tygodnia zostało szeroko błędnie przedstawione jako „obce sygnały radiowe”. W rzeczywistości astronomowie korzystający z południowoafrykańskiej sieci radioteleskopów MeerKAT wykryli pierwszą emisję radiową kiedykolwiek zaobserwowaną z komety międzygwiazdowej, ale jest ona całkowicie naturalna. ^[14]

Według relacji w takich mediach jak Live Science, Discover i The Times of India: ^[15]

MeerKAT zarejestrował charakterystyczną emisję radiową od rodników hydroksylowych (OH) — fragmentów powstających, gdy ultrafioletowe światło słoneczne rozbija cząsteczki wody ulatujące z komety.
Tego typu sygnał jest dobrze znany z typowych komet w naszym Układzie Słonecznym i uznawany za podręcznikowy znak odgazowywania bogatego w wodę, a nie technologii.
To odkrycie jest szczególnie ekscytujące, ponieważ daje pierwsze radiowe spojrzenie na chemię komety międzygwiazdowej, potwierdzając, że 3I/ATLAS jest bogata w lód wodny.

Tak więc, 3I/ATLAS „nadaje”, ale tylko w tym sensie, że wszystkie aktywne komety uwalniają cząsteczki świecące w zakresie fal radiowych.

Czy 3I/ATLAS to statek kosmiczny obcych?

Krótka odpowiedź: Przytłaczająca większość naukowców mówi nie.

Oto jak wygląda sytuacja na dziś:

„40% szans”

^[16]

Główny nurt badaczy komet, w tym zespoły z NASA, ESA oraz niezależni astronomowie, konsekwentnie znajdują naturalne wyjaśnienia dla każdej zgłaszanej anomalii: dżety gazowe, geometrię obserwacji, artefakty przetwarzania obrazu oraz całkowicie zwyczajną fizykę komet. ^[17]
Szczegółowe obalenia ze strony astronomów takich jak Jason Wright i innych wskazują, że wybiórczo dobrane zdjęcia i uproszczone założenia mogą sprawić, że zwykła kometa wygląda podejrzanie, ale pełny zestaw danych nie potwierdza obiektu stworzonego przez inżynierię. ^[18]

Nawet mocno sformułowane popularne artykuły — w tym „it’s never aliens” BBC Sky at Night — podkreślają, że choć 3I/ATLAS jest naukowo niezwykła, każdy solidny pomiar do tej pory mieści się w znanych zachowaniach komet. ^[19]

Spekulacje o sondach obcych przyciągają uwagę mediów, ale nie na to wskazują dowody.

Gdzie jest dziś 3I/ATLAS i czy można ją zobaczyć?

Na dzień 15 listopada 2025, 3I/ATLAS:

Znajduje się w gwiazdozbiorze Panny, nisko na wschodnim niebie przed świtem dla obserwatorów na półkuli północnej. ^[20]
Świeci z jasnością około wielkości gwiazdowej ~10–12, zbyt słabo, by zobaczyć ją gołym okiem lub zwykłymi lornetkami, ale w zasięgu średnich i dużych teleskopów amatorskich oraz czułych zestawów do astrofotografii. ^[21]
Wygląda wizualnie jak mała, rozmyta „nieostro ustawiona gwiazda” z niewielką komą i cienkim ogonem, szczególnie na długich ekspozycjach. ^[22]

W ciągu najbliższych kilku tygodni:

3I/ATLAS będzie wznosić się wyżej przed świtem, dryfując z Panny w kierunku Lwa i zmierzając do swojego najbliższego podejścia do Ziemi 19 grudnia 2025 roku, wciąż w bezpiecznej odległości około 1,8 AU (około 270 milionów km). ^[23]
Nie oczekuje się, aby kiedykolwiek stała się obiektem widocznym gołym okiem, ale inteligentne teleskopy i doświadczeni astrofotografowie powinni nadal uzyskiwać efektowne zdjęcia przez końcówkę 2025 roku i początek 2026 roku.Sky at Night Magazine+1 ^[24]

Aby uzyskać dokładne współrzędne i aktualną jasność, narzędzia takie jak

strona na żywo 3I/ATLAS TheSkyLive i symulator NASA „Eyes on the Solar System” mogą dostarczyć aktualne mapy nieba i trójwymiarowe widoki orbity.TheSkyLive+1 ^[25]

Czy 3I/ATLAS stanowi jakiekolwiek zagrożenie dla Ziemi?

Nie. Wszystkie obecne rozwiązania są zgodne, że

3I/ATLAS nie uderzy w Ziemię.

NASA jak i partnerzy międzynarodowi wielokrotnie potwierdzili, że trajektoria komety utrzymuje ją prawie dwukrotnie dalej niż odległość Ziemia–Słońce w najbliższym podejściu.Wikipedia+1 ^[26]
Międzynarodowa Sieć Ostrzegania o Planetoidach (IAWN), nie dlatego, że jest niebezpieczny, ale ponieważ stanowi doskonały przypadek testowy do monitorowania nietypowych obiektów.SSBCrack News+1 ^[27]
Phys.org+1 ^[28]

W praktyce 3I/ATLAS to

spektakularna okazja naukowa, a nie zagrożenie.

Dlaczego 3I/ATLAS jest tak ważny

Poza dramatem w mediach społecznościowych, naukowcy są naprawdę podekscytowani 3I/ATLAS, ponieważ oferuje:

, ukształtowaną w innym gwiezdnym żłobku miliardy lat temu.Sky at Night Magazine+1 ^[29]
Szansa na porównanie chemii i struktury komety międzygwiezdnej z naszymi własnymi kometami z Obłoku Oorta i pasa Kuipera.
Naturalne laboratorium do testowania, jak dobrze potrafimy śledzić, obrazować i charakteryzować szybko poruszające się obiekty na orbitach hiperbolicznych, które przelatują przez wewnętrzny Układ Słoneczny i znikają na zawsze. ^[30]

W ciągu najbliższych kilku tygodni — gdy zostaną przetworzone i opublikowane kolejne obrazy z orbiterów marsjańskich, Hubble’a, JWST i teleskopów naziemnych — prawdopodobnie pojawi się jeszcze więcej szczegółów na temat rozmiaru jądra, struktury dżetów, rotacji i chemii.

Czego nie należy się spodziewać, to szokującego ujawnienia, że 3I/ATLAS jest statkiem obcych. Wszystko wskazuje na to, że to coś być może nawet ciekawszego: skamieniały fragment pradawnej chmury komet innej gwiazdy, po prostu przelatujący obok.

Is It A Comet or Alien Technology?

Watch this video on YouTube.

References