Komeet 3I/ATLAS Vandaag (15 november 2025): ESA-route-update, staartherstel, radiosignalen en uitleg over buitenaardse claims

Bijgewerkt: 15 november 2025

De interstellaire komeet 3I/ATLAS (C/2025 N1 ATLAS) is terug aan onze ochtendlucht en terug in het nieuws. Op 15 november 2025 hebben nieuwe beelden, verfijnde baanberekeningen en verse commentaren ons beeld van deze zeldzame bezoeker uit een ander sterrenstelsel aangescherpt — en tegelijkertijd weer een nieuwe ronde “is het buitenaards?”-speculatie aangewakkerd.

Hieronder vind je een duidelijk, wetenschappelijk onderbouwd overzicht van alles wat er vandaag nieuw is over 3I/ATLAS, plus wat het betekent voor de aarde en voor iedereen die de komeet wil zien voordat hij weer verdwijnt in de diepe ruimte.

Wat is komeet 3I/ATLAS?

3I/ATLAS is pas het derde bevestigde interstellaire object dat ooit door ons zonnestelsel is waargenomen, na 1I/ʻOumuamua (2017) en 2I/Borisov (2019). Het werd ontdekt op 1 juli 2025 door de ATLAS-surveytelescoop in Chili en kreeg later de komeetbenaming C/2025 N1 (ATLAS). ^[1]

Belangrijke punten waar wetenschappers het over eens zijn:

Het bevindt zich op een hyperbolische (ongebonden) baan, wat betekent dat het van buiten het zonnestelsel komt en niet zal terugkeren zodra het vertrekt. ^[2]
De kern is waarschijnlijk tussen de ~0,3 en 5–6 km in doorsnee, omhuld door een heldere coma van gas en stof die door zonlicht wordt verdreven. ^[3]
De samenstelling lijkt in grote lijnen op die van een komeet (water, stof, koolmonoxide en kooldioxide), hoewel er enkele ongewone kenmerken zijn zoals verhoogd nikkel en CO₂. ^[4]

Met andere woorden: 3I/ATLAS is vreemd en waardevol voor de wetenschap, maar nog steeds heel duidelijk een komeet.

De grootste 3I/ATLAS-koppen van vandaag (15 november 2025)

1. “Overleving achter de zon” wakkert nieuwe buitenaardse-speculatie aan

Een veel gedeeld artikel van The Economic Times vanmorgen belicht nieuwe beelden die op 11 november met de Nordic Optical Telescope in Spanje zijn genomen, waarop te zien is dat 3I/ATLAS na zijn nauwe passage achter de zon als één, intact en actief object tevoorschijn is gekomen na zijn perihelium op 30 oktober. ^[5]

De Harvard-astronoom Avi Loeb wordt geciteerd terwijl hij vasthoudt aan zijn suggestie dat de komeet mogelijk kunstmatig is, en stelt dat:

De schijnbare kracht en omvang van zijn gasstralen zouden een onrealistisch groot actief oppervlak vereisen als het een normale ijzige kern was.
Zijn voortdurende structurele integriteit na intense verhitting door de zon is volgens hem moeilijk te rijmen met een fragiele “vuile sneeuwbal.” ^[6]

Echter, hetzelfde artikel en andere merken op dat meerdere komeetspecialisten zeggen dat het gedrag consistent is met een robuuste, natuurlijk gevormde kern en energieke uitgassing — geen bewijs van buitenaardse techniek. ^[7]

2. ESA scherpt de baan van 3I/ATLAS aan met behulp van Mars gegevens

In een vandaag uitgelicht artikel via Phys.org, meldt de European Space Agency dat het het voorspelde pad van 3I/ATLAS met ongeveer een orde van grootte heeft verbeterd, dankzij waarnemingen van de ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO)in een baan rond Mars. ^[8]

Waarom dit belangrijk is:

De CaSSIS-camera van TGO legde 3I/ATLAS vast terwijl deze begin oktober langs Mars scheerde.
Door die beelden te combineren met gegevens vanaf de grond kan ESA de positie en toekomstige baan van de komeet veel nauwkeuriger vaststellen.
Betere baannauwkeurigheid is cruciaal voor zowel planetair-defensietracking als voor het richten van telescopen die zich haasten om de komeet te observeren voordat deze vervaagt. ^[9]

De verfijnde baan toont nog steeds geen inslagrisico voor de aarde.

3. De “ontbrekende staart” is terug — en groter dan ooit

Eerder in november waren sommige astronomen (en vooral commentatoren online) verbaasd toen 3I/ATLAS leek te zijn staart te verliezen na het perihelium, ondanks krachtig uitgassen. Die onderbreking voedde beweringen dat het object “anomalous” is. ^[10]

Een nieuwe afbeelding die deze week is vrijgegeven door het Virtual Telescope Project en vandaag is besproken door media zoals USA Herald, laat zien dat de ionenstaart van de komeet dramatisch is teruggekeerd:

Het wordt nu omschreven als langer, helderder en meer gestructureerd dan voorheen.
De afbeelding, genomen rond 11 november (UTC) in Italië, stapelt meerdere lange belichtingen en onthult een scherp gedefinieerde plasmastaart ondanks een felle maan en lage hoogte. ^[11]

Dit suggereert sterk dat het “verdwijnen van de staart” vooral een kwestie van geometrie en gevoeligheid was — 3I/ATLAS stond te dicht bij de schittering van de zon, onder een ongunstige hoek, en was simpelweg te zwak voor veel opstellingen, in plaats van fysiek al zijn staart te verliezen.

4. HiRISE-beelden van Mars: nog in afwachting, maar waarschijnlijk op handen

In een nieuw Medium-bericht van vandaag merkt Avi Loeb op dat hoge-resolutiebeelden van de HiRISE-camera op NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), genomen toen 3I/ATLAS binnen ongeveer 29 miljoen km van Mars kwam op 3 oktober, nog steeds niet openbaar zijn gemaakt. ^[12]

Volgens Loeb:

Interne NASA-notities classificeren alle HiRISE-beelden van 3I/ATLAS als “NASA-breed nieuws.”
De recente langdurige Amerikaanse overheidssluiting kan de verwerking en publicatie hebben vertraagd.

Hij verwacht dat de beelden “binnen een paar dagen” worden vrijgegeven. Er is geen bewijs dat de vertraging te maken heeft met iets mysterieus aan de komeet; grote missiedata worden vaak pas weken of maanden na de waarnemingen vrijgegeven.

5. Nieuwe studie verklaart “niet-gravitationele versnelling” zonder buitenaardsen

Een nieuw artikel op IFLScience, gisteren gepubliceerd maar vandaag veel gedeeld, vat een peer-reviewed studie samen die een van de meer gehypete “anomalieën” aanpakt: de niet-gravitationele versnelling van de komeet — het kleine extra duwtje dat hij krijgt bovenop wat alleen zwaartekracht voorspelt. ^[13]

De conclusie van de studie:

De extra versnelling is volledig in overeenstemming met straalvorming door sublimerende ijzen (water, CO₂ en andere vluchtige stoffen) wanneer de komeet opwarmt nabij de zon.
Je hebt geen exotische natuurkunde of buitenaardse voortstuwing nodig om de data te verklaren; een asymmetrisch patroon van natuurlijke stralen volstaat.

Dit ondersteunt eerdere verklaringen van NASA-experts in baanbepaling die het effect toeschreven aan klassieke komeet-uitgassing.

Radiosignalen van 3I/ATLAS: Wat astronomen echt hebben gedetecteerd

Een andere belangrijke ontwikkeling deze week is breed verkeerd weergegeven als “buitenaardse radiosignalen.” In werkelijkheid hebben astronomen met Zuid-Afrika’s MeerKAT-radiotelescooparray de eerste radio-emissie ooit gezien van een interstellaire komeet gedetecteerd, maar het is onmiskenbaar natuurlijk. ^[14]

Volgens berichtgeving in media als Live Science, Discover en The Times of India: ^[15]

MeerKAT ving karakteristieke radio-emissie op van hydroxyl (OH) radicalen — fragmenten die ontstaan wanneer ultraviolet zonlicht watermoleculen afbreekt die van de komeet afstromen.
Dit type signaal is goed bekend van gewone kometen in ons eigen zonnestelsel en wordt beschouwd als een schoolvoorbeeld van water-rijke uitgassing, niet van technologie.
De detectie is vooral spannend omdat het de eerste radio-niveau blik op de chemie van een interstellaire komeet geeft, waarmee wordt bevestigd dat 3I/ATLAS rijk is aan waterijs.

Dus ja, 3I/ATLAS “zendt uit,” maar alleen in de zin dat alle actieve kometen moleculen lekken die op radiogolflengten gloeien.

Is 3I/ATLAS een buitenaards ruimteschip?

Kort antwoord: Wetenschappers zeggen overduidelijk van niet.

Dit is de stand van zaken op dit moment:

“40% kans”

^[16]

Mainstream komeetonderzoekers, waaronder teams van NASA, ESA en onafhankelijke astronomen, vinden consequent natuurlijke verklaringen voor elke beweerde anomalie: uitstromende gasstralen, kijkhoek, beeldverwerkingsartefacten en volkomen gewone komeetfysica. ^[17]
Uitgebreide weerleggingen van astronomen zoals Jason Wright en anderen wijzen erop dat zorgvuldig geselecteerde beelden en vereenvoudigde aannames een normale komeet verdacht kunnen laten lijken, maar dat de volledige dataset geen bewijs levert voor een geconstrueerd object. ^[18]

Zelfs krachtig geformuleerde populaire artikelen — waaronder de “it’s never aliens”-analyse van BBC Sky at Night — benadrukken dat hoewel 3I/ATLAS wetenschappelijk buitengewoon is, elke degelijke meting tot nu toe ruim binnen het bekende komeetgedrag past. ^[19]

Speculatie over buitenaardse sondes zorgt voor opvallende krantenkoppen, maar het is niet waar het bewijs op wijst.

Waar is 3I/ATLAS nu, en kun je hem zien?

Per 15 november 2025 bevindt 3I/ATLAS zich:

In het sterrenbeeld Maagd, laag aan de oostelijke hemel vóór zonsopgang voor waarnemers op het noordelijk halfrond. ^[20]
Schijnt met een helderheid van ongeveer magnitude ~10–12, veel te zwak voor het blote oog of gewone verrekijkers, maar zichtbaar met middelgrote tot grote amateurtelescopen en gevoelige astrofotografie-opstellingen. ^[21]
Verschijnt visueel als een kleine, vage “onscherpe ster” met een kleine coma en een dunne staart, vooral bij lange belichtingstijden. ^[22]

In de komende weken:

3I/ATLAS zal hoger klimmen voor zonsopgang, en drijft van Maagd richting Leeuw en gaat richting zijn dichtste nadering tot de aarde op 19 december 2025, nog steeds op een veilige afstand van ongeveer 1,8 AE (ongeveer 270 miljoen km). ^[23]
Er wordt niet verwacht dat het ooit een spektakel met het blote oog zal worden, maar slimme telescopen en ervaren astrofotografen zullen naar verwachting tot laat in 2025 en begin 2026 opvallende beelden blijven maken. ^[24]

Voor exacte coördinaten en de meest actuele helderheid kunnen hulpmiddelen zoals TheSkyLive’s live 3I/ATLAS pagina en NASA’s “Eyes on the Solar System” simulator real-time zoekkaarten en 3D-baanweergaven bieden. ^[25]

Vormt 3I/ATLAS enig gevaar voor de aarde?

Nee. Alle huidige berekeningen zijn het erover eens dat 3I/ATLAS de aarde niet zal raken.

Zowel NASA als internationale partners hebben herhaaldelijk bevestigd dat het pad van de komeet bij de dichtste nadering bijna twee keer zo ver weg blijft als de afstand tussen aarde en zon. ^[26]
Het object is formeel opgenomen in planetaire-defensietrackingnetwerken zoals het International Asteroid Warning Network (IAWN), niet omdat het gevaarlijk is, maar omdat het een uitstekend testgeval is voor het monitoren van ongewone objecten. ^[27]
ESA’s nieuwe, door Mars ondersteunde baanverfijning verkleint de toch al kleine onzekerheden nog verder, waardoor wordt gegarandeerd dat elk potentieel risico in de komende jaren ruim van tevoren zou worden opgemerkt — en er lijkt geen dergelijk risico te zijn. ^[28]

In praktische zin is 3I/ATLAS een spectaculaire wetenschappelijke kans, geen bedreiging.

Waarom 3I/ATLAS zo belangrijk is

Naast het drama op sociale media zijn wetenschappers oprecht enthousiast over 3I/ATLAS omdat het biedt:

Een monster van materiaal uit een ander planetair systeem, gevormd in een andere sterrenkraamkamer miljarden jaren geleden. ^[29]

chemie en structuur van interstellaire kometen

Een natuurlijk laboratorium om te testen hoe goed we snel bewegende objecten op hyperbolische banen kunnen volgen, in beeld brengen en karakteriseren, terwijl ze door het binnenste zonnestelsel scheren en voor altijd verdwijnen. ^[30]

De komende weken — naarmate meer beelden van Mars-omloopbanen, Hubble, JWST en telescopen vanaf de grond worden verwerkt en vrijgegeven — zullen waarschijnlijk nog meer details opleveren over de grootte van de kern, de jetstructuur, rotatie en chemie.

Wat ze niet zullen opleveren, is een schokkende onthulling dat 3I/ATLAS een buitenaards vaartuig is. Alles wijst er tot nu toe op dat het iets misschien nog coolers is: een fossiel fragment van de oude kometenwolk van een andere ster, dat gewoon voorbij komt.

Is It A Comet or Alien Technology?

Bekijk deze video op YouTube.

References