SPIS pojęć: HSDPA, HSUPA, UMTS, EDGE, WIFI, WLAN co to jest

Najczęściej zadawane pytania na forum i odpowiedzi na nie. Polecamy na początek: podstawy -> www.bez-kabli.pl/viewtopic.php?t=1118, defnicje bezprzewodowe -> www.bez-kabli.pl/viewtopic.php?t=1896, test prędkości Internetu -> www.bez-kabli.pl/viewtopic.php?t=548 oraz konfiguracja połączenia GPRS EDGE UMTS HSDPA -> www.bez-kabli.pl/viewtopic.php?t=7211.

Moderator: Moderatorzy

Zablokowany
Awatar użytkownika
Demon
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 427
Rejestracja: 2006-02-24, 16:32
Lokalizacja: RACIBÓRZ

SPIS pojęć: HSDPA, HSUPA, UMTS, EDGE, WIFI, WLAN co to jest

Post autor: Demon »

HSCSD
High-Speed Circuit-Switched Data - rozwinięcie transmisji GSM, wykorzystujące do transmisji danych do czterech kanałów radiowych jednocześnie. Ilość wykorzystanych kanałów jest ustalana dynamicznie w zależności od zapotrzebowania.

Pozwala to na zwiększenie prędkości transferu danych do 56,7 kb/s. HSCSD został stworzony w celu optymalizacji kodu korygującego błędy podczas transmisji danych. Korekcja błędów wykorzystana w transmisji GSM zajmowała zbyt wiele miejsca w porównaniu z zawartą informacją, dlatego też rozpoczęto prace nad nowym protokołem. HSCSD umożliwia kilka poziomów korekcji błędów w zależności od jakości połączenia radiowego. Pozwala na korzystanie z aplikacji uwarunkowanych czasowo, od których oczekuje się stosunkowo stałej szybkości przesyłania danych. Protokół ten znalazł zastosowanie w przekazach plików poczty elektronicznej i plików komputerowych, dużych plików graficznych lub telekonferencjach. Protokół HSCSD nie musi czekać na pozwolenie, aby przesłać pakiet z sieci.

---
UMTS
Universal Mobile Telecommunications System - Sieć trzeciej generacji (3G), nowy standard cyfrowej telefonii komórkowej. Oferuje dużą szybkość przesyłania danych (do 1920 kbit/s), dzięki czemu możliwe jest przesyłanie obrazu, prowadzenie rozmów video, telekonferencji i szybki dostęp do Internetu. Jednakże w obecnie istniejących sieciach tego typu, maksymalna osiągana prędkość przesyłu danych wynosi 384 kbit/s. UMTS bazuje na technologiach GSM do obsługi logiki sieci oraz WCDMA jako transportu radiowego. Większość działających już sieci wykorzystuje parę kanałów radiowych o szerokości 5 MHz, jeden na częstotliwości 1900 MHz (uplink) i drugi na częstotliwości 2100 MHz (downlink). Z tego względu UMTS jest często krytykowany za dużą zajętość pasma radiowego w stosunku do innych technologii np. CDMA2000.

Migracja z sieci GSM do UMTS dla istniejących operatorów jest technicznie stosunkowo prosta, ale bardzo kosztowna ze względu na konieczność uzyskania nowych licencji na pasma radiowe oraz wymianę sprzętu w stacjach bazowych.

UMTS dla użytkownika końcowego jest niekompatybilny z GSM. Oznacza to, że normalne telefony GSM nie mogą pracować w sieci UMTS i odwrotnie. Z tego względu sprzedawane w Europie telefony UMTS są "dwu-systemowe" UMTS/GSM.

Najważniejsze problemy przeszkadzające w szybkim rozwoju sieci UMTS to:

* Bardzo wysoki koszt rozbudowy istniejących sieci GSM
* Ciężkie telefony z krótkim czasem czuwania
* Aby zapewnić pełną teoretyczną prędkość przesyłu danych (1920 kbit/s) umożliwiającą np.: wprowadzenie usług "Wideo na żądanie" konieczne jest stawianie stacji bazowych co około 100 metrów!
* Konkurencja ze strony usług Wi-Fi
* Brak wyraźnych chęci korzystania z 3G ze strony użytkowników

---
GPRS
Teoretyczna maksymalna szybkość połączenia GPRS wynosi 170 kbit/s, faktycznie uzyskiwane prędkości są rzędu 53,6 kbit/s
Protokół GPRS umożliwia przesyłanie danych w postaci pakietów. Na czas transportu w sieci każdy pakiet ma nadawany unikalny numer, który umożliwia rozpoznanie go po dotarciu do adresata. Koszt połączenia jest naliczany na podstawie ilośći przesłanych informacji a nie na podstawie długości połączenia. Dzięki takiemu rozwiązaniu, abonent może być przez caly czas w sieci i nie ponosi z tego tytułu żadnych kosztów. Połączenie jest nawiązywane w momencie wystąpienia żądania wysłania lub odebrania danych. Rozwiązanie to omija czasochłonny proces logowania.
Pakietowa transmisja danych umożliwia na efektywne wykorzystanie zasobów sieci (np. podczas przeglądania stron WWW wykorzystana jest jedynie część pasma, a w tym samym czasie inny klient może wykorzystać to samo łącze w celu transmisji danych).

---
EDGE
Enhanced Data Rates for Global Evolution - Pakietowy system transmisji danych dla sieci GSM. Jest to ulepszona wersja GPRS. Teoretyczna maksymalna szybkość połączenia EDGE wynosi 384 kbit/s, faktycznie uzyskiwane prędkości są rzędu 115 kbit/s. Technologia ta okazała się "zabójcza" dla rozwoju sieci 3G (Trzeciej Generacji), gdyż pozwala na korzystanie z większości mobilnych usług multimedialnych (np. video-streaming), lecz nie wymaga, tak jak w przypadku UMTS, całkowitej przebudowy infrastruktury operatora jak i zupełnie nowych terminali (telefonów), a jedynie stosunkowo niewielkich modyfikacji infrastruktury już istniejącej. Coraz częstsze oferty promocyjne operatorów na mobilny dostęp do internetu z wykorzystaniem tej technologii również sprzyja jej rozpowszechnianiu.


Dodano przez Jojo:
To może podam pełną specyfikację techniczną rozwieje to wszelkie wątpliwości i wyjaśni skąd biorą się te liczby.
Prędkość teoretyczną, jaką można wycisnąć z systemu EDGE wynosi 556,8 kb/s. Prędkość ta jest nieosiągalna ze względu zastosowania kodowania kanałowego. Prędkość 473,6 kb/s można uzyskać przy zastosowaniu ośmiu szczelin czasowych i modulacji 8-PSK gdzie jedna szczelina to 59,2 kb/s. Ze względu na możliwości techniczne używanych jest tylko 5 szczelin czasowych gdzie 4 służą do odbioru a 1 do wysyłania, z czasem stało się to standardem i pozostało do dziś, choć pierwsza specyfikacja techniczna zakładała używanie wszystkich ośmiu szczelin czasowych. Czyli przy czterech szczelinach czasowych i kodowaniu 59,2 kb/s można osiągnąć 236,8 kb/s jest to realna szybkość, jaką można uzyskać, choć w bardzo dobrych warunkach.
W systemie EDGE występuje 9 schematów kodowania:

MSC1 8,8 kb/s
MSC2 11,2 kb/s
MSC3 14,8 kb/s
MSC4 17,6 kb/s
MSC5 22,4 kb/s
MSC6 29,6 kb/s
MSC7 44,8 kb/s
MSC8 54,4 kb/s
MSC9 59,2 kb/s

Schemat kodowania jest wybierany w zależności od warunków sieciowych, czyli między innymi od siły sygnału.
Liczbę 384 można tłumaczyć tak: używając schemat kodowania MSC8 i 7 szczelin czasowych do odbioru i 1 do wysyłania wtedy wychodzi przybliżona liczba.
A ta liczba 247 to uważam że ktoś musiał się pomylić bo zamiast 237 napisał 247.
Koniec dodatku Jojo.

---
Należy zaznaczyć, że rzeczywiście uzyskana prędkość przesyłu danych będzie mniejsza i zależy od wielu czynników (t.j. zasięg, obciążenie sieci, odległość do BTS-a, warunków atmosferycznych). Podane powyżej prędkości maksymalne są do uzyskania w idealnych warunkach i w praktyce bardzo rzadko udaje się je osiągnąć.
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Demon, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Enzo
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 341
Rejestracja: 2006-02-06, 18:19
Lokalizacja: Warszawa

HSDPA

Post autor: Enzo »

HSDPA
High-Speed Downlink Packet Access - jest nowym protokołem telefonii mobilnej. Określany czasem terminem 3.5G (lub "3½G"). High Speed Downlink Packet Access (HSDPA) jest usługą bazującą na dostępie pakietowym na łączu w dół w oparciu o technologię WCDMA z maksymalną przepustowością do 8-10 Mbit/s w paśmie o szerokości 5 MHz.
Sukces tej technologii jako następcy GSM, w porównaniu do współzawodniczących technologii CDMA2000 lub 1xEV-DO oraz nie zakończonym standardem WiMax (802.16) jest nadal niejasny.
Przykładowym urządzeniem przystosowanym do pracy w tym standardzie (po uaktualnieniu firmware) jest karta Merlin U740.
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Enzo, łącznie zmieniany 1 raz.
iPlus+E61i=FUN
aga_q

CDMA2000, CDMA One, WCDMA, EvDO

Post autor: aga_q »

extra, jak na zajęciach :D
a że jedne pojęcia tłumaczymy tu innymi więc:

CDMA2000 - rodzin standardów, do której należą standardy:
CDMA One
WCDMA
CDMA2000
EvDO

CDMA to skrót od angielskiego Code-Division Multiple Access co oznacza wielokrotny dostęp z kodowym rozdziałem sygnałów.

CDMA One to technologia drugiej generacji (2G) rozwiązań mobilnych.
Ma dwie wersje: IS-95A oraz IS-95B.
Protokół IS-95A z wykorzystaniem nośnika o szerokości 1,25MHz pracuje w paśmie 800MHz lub 1,9GHz a transfererek osiągalny to 14,4 kbit/s. Wersja B umożliwia transfer 115 kbit/s, gdyż do transmisji wykorzystuje 8 jednakowych kanałów.

CDMA2000(1xRTT) - transfer do 144kbit/s, a rozszerzona wersja oznaczona 1xRTT Release A podwaja dostępną prędkość w sposób jak wyżej.

WCDMA (Wideband CDMA) albo IMT-2000 to technologia trzeciej generacji (3G), która umożliwia transfer z prędkością od 384kbit/s (dla połączeń na duże odległości) do 2mbit/s (dla połączeń lokalnych). Nośnik ma szerokość 5MHz.

EvDO (Evolution Data Only) to też usługa trzeciej generacji (3G). Operuje na nośniku o szerokości 1,25MHz i oferuje prędkość transmisji do 2,4mbit/s.
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez aga_q, łącznie zmieniany 2 razy.
Awatar użytkownika
Demon
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 427
Rejestracja: 2006-02-24, 16:32
Lokalizacja: RACIBÓRZ

BTS, Bluetooth, CDMA, FDMA, TDMA, CIF, Efekt pamięci, IMEI.

Post autor: Demon »

BTS:
Base Transceiver Station
- Bazowa stacja przekaźnikowa (urządzenie często z wysokim masztem) w systemach łączności bezprzewodowej (np. GSM), wyposażone w antenę fal elektromagnetycznych, łączące terminal (telefon komórkowy, pager) z pozostałą częścią cyfrowej sieci.

Pojedyncza stacja bazowa może obejmować swoim zasięgiem jedną lub więcej komórek sieci telekomunikacyjnej. Terminal użytkownika korzysta z tej stacji bazowej, z której sygnał jest w danym punkcie (momencie) najsilniejszy, w razie potrzeby zmienia automatycznie dotychczasową stację.




Bluetooth - technologia bezprzewodowej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi takimi jak np. klawiatura, komputer, laptop, palmtop, telefon komórkowy, drukarka, kamera cyfrowa i wieloma innymi. Połączenie następuje przy pomocy taniej, ogólnie dostępnej częstotliwości radiowej małego zasięgu.

Zasięg wynosi maksymalnie do 200 m w terenie otwartym, choć w specyfikacji podana jest wartość 10 m. Używa fal w zakresie 2,4 GHz. Urządzenie umożliwiające wykorzystanie tej technologii to Bluetooth Adapter.

Nazwa technologii pochodzi od przydomka króla duńskiego Haralda Sinozębego, który znany był ze zjednoczenia walczących dotąd ze sobą plemion z Danii, Norwegii i Szwecji. Podobnie Bluetooth, który został zaprojektowany, aby "zjednoczyć" różne technologie jak: komputery, telefonię komórkową, drukarki, aparaty cyfrowe. Logo Bluetooth łączy litery H i B alfabetu runicznego.

CDMA
Dzięki technologii CDMA nie ma problemów w momencie łączenia się wielu użytkowników telefonów komórkowych do jednego nadajnika.
W telefonii GSM (tzw. druga generacja) stosuje się w tym celu dwie metody:

1) FDMA, czyli podział częstotliwości; każdy telefon nadaje na innej częstotliwości, jedynie zbliżonej do częstotliwości deklarowanej (900, 1800 lub 1900 MHz)
2) TDMA, czyli podział czasu; telefony nadające na tej samej częstotliwości nadają tylko w określonych odstępach czasowych (ang. time slot)

Metoda CDMA opiera się na tym, że wiele telefonów rozmawia równocześnie i na tej samej częstotliwości, z tym tylko, że dane przesyłane przez każdy telefon są odpowiednio zakodowane. Można to sobie wyobrazić jak rozmowę sześciu osób przy jednym stole, przy czym jedynie po dwie parami naprzeciw siebie rozmawiają w tym samym języku.
Metoda ta opiera się na używaniu tzw. kodów Walsha. Polega to na tym, że jeden bit danej jest kodowany za pomocą odpowiedniej sekwencji bitowej, natomiast urządzenie odbierające za pomocą klucza (którym jest ten kod Walsha) potrafi wiadomość rozkodować. Sekwencja ta nie jest byle jaka, lecz tak dobrana, że komunikat zakodowany tym właśnie kodem, którego się aktualnie używa jako klucza, zostaje wzmocniony, natomiast pozostałe komunikaty zostaną osłabione. Dzięki temu wszystkie komunikaty mogą się swobodnie mieszać ze sobą, nadajnik odbiera komunikaty od wszystkich telefonów zmieszane w jedno, a na nadajniku następuje dopiero odfiltrowanie każdego pojedynczego komunikatu za pomocą odpowiadającego mu kodu.


CIF
Common Intermediate Format jest używany do ustandaryzowania rozdzielczości poziomej i pionowej sekwencji YUV w sygnale video. QCIF oznacza "Quarter CIF" a SQCIF oznacza "Sub-quarter CIF". Te dwa formaty są najczęściej używane podczas kodowania sygnału video. Aby uzyskać 1/4 obrazu oryginalnego (ćwiartkę) wystarczy podzielić szerokość i wysokość obrazu na pół. CIF jest najczęściej definiowany jako jedna ćwiartka pełnej rozdzielczości systemu dla którego jest przeznaczony. Rozdzielczości video (w pikselach) Video resolutions (in pixels) Format NTSC-based PAL-based
Format Rozdzielczość
SQCIF 128 × 96
QCIF 176 × 144
QCIF+ 176 × 220
CIF 352 × 288
4CIF 704 × 576
9CIF 1056 × 864
16CIF 1408 × 1152
D1 720 × 576
SIF 352 × 288
SIF* 360 × 288


Efekt pamięci występuje w momencie powtarzanego niepełnego rozładowywania baterii i ponownego jej naładowania. Stopniowo akumulator zmniejsza swoją objętość bezpowrotnie. Dlatego też po pewnym czasie taką zużytą baterię należy wymienić na nową. Efekt ten jest najbardziej widoczny w bateriach niklowo-kadmowych.
Aby zapobiec temu procesowi, należy uformować nową baterię (polega to na co najmniej trzykrotnym pełnym jej naładowaniu i rozładowaniu).


IMEI
International Mobile Equipment Identity - unikalny numer identyfikacyjny telefonu pracującego w sieci GSM lub UMTS. Zwykle umieszczony jest pod baterią, można go też wyświetlić w każdym telefonie po wybraniu sekwencji *#06#.

Używany jest przez sieć do identyfikacji terminala (telefonu) co umożliwia min. blokadę skradzionych telefonów. Po zablokowaniu numeru IMEI dany aparat jest odrzucany przez sieć, nawet jeśli zmienimy w nim kartę SIM.

IMEI to piętnastocyfrowy numer, na podstawie którego możemy uzyskać szczegółowe informacje o telefonie. Budowa numeru jest następująca:

XXXXXX XX XXXXXX X
TAC FAC SNR SP

TAC (Type Approval Code)
Kod Homologacyjny (pierwsze dwie cyfry to kod kraju, gdzie dokonano homologacji)
FAC (Final Assembly Code)
Ostateczny Kod Montażu (01,02 - AEG, 10,20,70 - Nokia, 41,44 - Siemens, 51 - Sony lub Ericsson)
SNR (Serial Number)
Numer seryjny
SP (Spare)
Zapasowy

W wielu krajach (także w Polsce) w celu zmniejszenia ilości kradzieży telefonów, zmiana numeru IMEI lub posiadanie sprzętu służącego do takiej zmiany jest przestępstwem. Mimo to, szacuje się, że około 10% numerów IMEI na całym świecie nie jest unikalna, czyli najprawdopodobniej zostały one zmienione po kradzieży telefonu.

ISDN
W Polsce TPSA udostępnia ISDN główny jako 30 kanałów danych (głównie dane rozmowne) o przepustowości 64 kbps (tzw. kanały B), jeden kanał sygnalizacyjny (kanał D) o przepustowości 64 kbps, oraz kanał służący do synchronizacji (również 64 kbps).
Kanały danych używane są do rozmów i przesyłania danych. Kanał sygnalizacyjny służy do zestawiania połączeń i zarządzania nimi. Kiedy połączenie zostanie zestawione powstaje dwukierunkowy synchroniczny kanał transmisji danych między użytkownikami. Jest on zamykany przy zakończeniu połączenia. Można zestawić tyle połączeń ile jest kanałów danych. Na różnych kanałach można otwierać połączenia do tego samego lub różnych punktów docelowych.
Przez kanały danych można zestawić między innymi połączenia głosowe modulowane kodem pulsowym (ang. pulse code modulated voice calls) co daje dostęp do tradycyjnej telefonii głosowej. Te informacje mogą zostać przekazane między siecią i końcowym użytkownikiem w czasie zestawiania połączenia.



LAN

Technologie stosowane w sieciach lokalnych można podzielić na rozwiązanie oparte na przewodach (kable miedziane, światłowody) lub komunikacji radiowej (bezprzewodowe).

W sieciach lokalnych przewodowych najczęściej używaną technologią jest Ethernet (za pośrednictwem kart sieciowych). Czasem są to bardziej egzotyczne urządzenia jak np. port szeregowy (null-modem), port równoległy czy port podczerwieni.

W sieciach lokalnych bezprzewodowych najczęściej używaną technologią jest WLAN zwany także WiFi określony standardami ETSI 802.11x .

Sieci lokalne podłączone są często do Internetu wspólnym łączem, takim jak SDI, Neostrada, DSL itp.
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Demon, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Demon
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 427
Rejestracja: 2006-02-24, 16:32
Lokalizacja: RACIBÓRZ

LCD, Li-Ion, Li-Po, Ni-MH, OLED, SAR, SIM, Smartphone, TDMA

Post autor: Demon »

LCD

Liquid Crystal Display - wyświetlacz ciekłokrystaliczny, urządzenie wyświetlające dane lub obrazy oparte na mechanizmie zmiany polaryzacji światła na skutek zmian orientacji uporządkowania cząsteczek chemicznych, pozostających w fazie ciekłokrystalicznej pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego.

Wszystkie rodzaje wyświetlaczy ciekłokrystalicznych składają się z czterech podstawowych elementów:

1. celki, w której zatopiona jest niewielka ilość ciekłego kryształu
2. elektrod, które są źródłem pola elektrycznego działającego bezpośrednio na ciekły kryształ
3. dwóch cienkich folii, z których jedna pełni rolę polaryzatora a druga analizatora
4. źródła światła

Zasadę działania wyświetlacza najłatwiej jest prześledzić na przykładzie pasywnego wyświetlacza odbiciowego, z fazą nematyczną, skręconą (rysunek poniżej). W wyświetlaczu tym światło wnikające do niego jest wstępnie polaryzowane pionowo przez film polaryzacyjny (1). Następnie światło przechodzi przez szklaną elektrodę (2) i warstwę ciekłego kryształu (3). Specjalne mikrorowki na elektrodach (2 i 4) wymuszają takie uporządkowanie cząsteczek tworzących warstwę ciekłokrystaliczną, aby przy wyłączonej elektrodzie nastąpiło obrócenie polaryzacji światła o 90°. Dzięki temu światło może przejść przez folię (5) pełniącą rolę analizatora światła, która przepuszcza tylko światło spolaryzowane poziomo, odbić się od lustra (6), przejść ponownie przez analizator, ulec ponownej zmianie polaryzacji o 90° na warstwie ciekłego kryształu i ostatecznie opuścić bez przeszkód wyświetlacz, przez górną folię polaryzacyjną. Po przyłożeniu napięcia do elektrod, generowane przez nie pole elektryczne wymusza taką zmianę uporządkowania cząsteczek w warstwie ciekłego kryształu, że nie obraca ona polaryzacji światła. Powoduje to, że światło nie przechodzi przez analizator, co daje efekt czerni.


Tryby pracy wyświetlaczy LCD

* Transmisyjny - wyświetlacze są oświetlane z jednej strony, a powstające na nich obrazy ogląda się od drugiej strony. Są stosowane w przypadku gdy potrzebna jest duża intensywność obrazu (np: w projektorach multimedialnych czy komputerach).
* Odbiciowy - posiadają na swoim dnie lustro, które odbija dochodzące do powierzchni wyświetlacza światło. Tego rodzaju wyświetlacze mogą pracować wyłącznie w trybie biernym i posiadają zwykle niezbyt dużą intensywność generowanego obrazu, ale za to mają one bardzo mały pobór mocy. Są najczęściej stosowane w kalkulatorach i zegarkach, aczkolwiek czasami możne je też spotkać w przenośnych komputerach i palmtopach.
* Transreflektywny - potrafią działać w obu trybach. Tryb odbiciowy jest stosowany gdy wyświetlacz pracuje przy niedoborze mocy (np: w laptopie pracującym na własnej, prawie wyczerpanej baterii) a tryb transmisyjny gdy mocy jest odpowiednio dużo.



Li-Ion
Baterie litowo-jonowe nie są tak wytrzymałe jak baterie Ni-MH czy NI-Cd, jednak wystąpienie efektu pamięci w tym typie jest mocno ograniczone. Dzięki temu można doładowywać ją w dowolnej chwili. Jej napięcie znamionowe wynosi 3,6V a napięcie ładujące 4,2V. Bateria jest ładowana stałym napięciem i potrzebuje przynajmniej czterech godzin do pełnego naładowania. Energia dostarczana przez taką baterię jest wyrażana w Watogodzinach na kilogram i wynosi ~150-200 Wh/kg.
Przy 100% naładowaniu baterii przez większość czasu przy temperaturze 25 stopni Celsiusza, baterie Li-Ion bezpowrotnie tracą około 20% pojemności na każdy rok od momentu wyprodukowania - nawet w przypadku nieużywania (6% przy 0 °C, 20% przy 25 °C, 35% przy 40 °C. jeżeli są przechowywane przy 40% pojemności naładowania, straty są zredukowane do 2%, 4%, 15% przy 0, 25 i 40 stopniach Celsiusza). Każde pełne rozładowanie obniża ich maksymalną pojemność. Wartość ta może wynieść od 75 do 85% wartości pierwotnej przy stu rozładowaniach. W przypadku telefonów komórkowych lub laptopów oznacza to, że można ją wykorzystać przez trzy do pięciu lat.


Li-Po
Ich właściwości są zbliżone do akumulatorów litowo-jonowych, lecz ta technologia pozwala na budowę wyjątkowo płaskich, elastycznych ogniw. Są one jednak nieodporne na przeładowanie, dlatego układy elektroniczne kontrolujące proces ładowania są w ich wypadku bardzo złożone. Wydajność energetyczna baterii litowo-polimerowych jest ponad 20% lepsza od baterii Li-Ion i około trzech razy większa od baterii NiCd i NiMh.


Ni-MH
Jest podobna do baterii niklowo-kadmowych z tą różnicą, że nie zawiera kosztownego i szkodliwego dla środowiska kadmu. Z tego powodu czasem jest nazywana najbardziej przyjaznym dla środowiska typem baterii. W porównaniu do bateriami niklowo-kadmowych mają większą objętość i są mniej podatne na efekt pamięci. W porównaniu z bateriami litowo-jonowymi mają gorszą wydajność energetyczną i wyższą podatność na rozładowanie.


OLED
OLED oznacza także klasę wyświetlaczy graficznych, opartych o tę technologię. Wyświetlacze tego typu charakteryzują się dość prostą metodą produkcji - warstwa organiczna, składająca się pikseli-diod w trzech kolorach (lub czterech - dodatkowy biały), jest nakładana na płytę bazową w procesie podobnym do drukowania stosowanego przez drukarki atramentowe. Dodatkowe wprowadzenie warstwy pośredniej pomiędzy płytą a emiterem podnosi sprawność i jasność ekranu.
Szacuje się, że po dopracowaniu technologii wyświetlacze OLED będą tańsze i lepsze od wyświetlaczy plazmowych i LCD.
Cechy wyświetlacza OLED w porównaniu z wyświetlaczem LCD:

1) szeroki kąt widzenia (do 180°)
2) lepsze odwzorowanie kolorów i lepszy kontrast
3) brak konieczności podświetlania
4) możliwość produkcji na elastycznym podłożu
5) mniejsza energochłonność
6) trwałość ok. 30 000 h pracy


SAR
Urządzenie mobilne wysyłają i odbierają niezjonizowane promieniowanie elektromagnetyczne w postaci sygnałów radiowych. Narażenie ciała ludzkiego na długotrwałe działanie pola elektromagnetycznego do dnia dzisiejszego pozostaje niewyjaśnione. Badania wykazały, że może istnieć zależność pomiędzy telefonami komórkowymi a rakiem. Minie jednak jeszcze trochę czasu, zanim zrozumiemy efekty oddziaływania pola elektromagnetycznego na ludzkie ciało.

Maksymalna wartość graniczna dla telefonów komórkowych wymagana przez Unię Europejską wynosi 2 W/kg a w Stanach Zjednoczonych 1,6 W/kg.


SIM
Karta SIM identyfikuje abonenta i przechowuje także pewną ilość niektórych danych, np. fragment jego książki telefonicznej. Operatorzy różnych sieci telefonii komórkowej sprzedając aparaty z abonamentem zazwyczaj zaopatrują je w tzw simlocki - blokady, uniemożliwiające korzystanie w aparacie z kart SIM innych operatorów.
Na wewnętrznej stronie karty znajdują się pozłacane pola - styki, które za pośrednictwem sprężynek stykowych telefonu łączą kartę z obwodami aparatu. Każda karta ma też swój odrębny dziewiętnasto- lub dwudziestocyfrowy numer identyfikacyjny SSN (SIM Serial Number).



Smartphone

Smartphone - przenośne urządzenie telefoniczne integrujące w sobie kilka funkcji; pierwsze smartphone'y powstały pod koniec lat 90., a obecnie łączą funkcje telefonu komórkowego, poczty elektronicznej, przeglądarki sieciowej, pagera, GPS, jak również cyfrowego aparatu fotograficznego i prostej kamery wideo. W nowszych modelach dostępne są też funkcje typowe dla PDA, jak zarządzanie informacją osobistą (PIM). Niektóre modele potrafią odczytywać dokumenty biurowe w formatach Microsoft Office i PDF.

Pierwszy historycznie smartphone powstał już w 1992 r. - było to prototypowe urządzenie o nazwie Simon, które IBM pokazał na targach COMDEX i wprowadził na rynek w 1993 r. Oprócz funkcji telefonu komórkowego oferowało ono kalendarz, książkę adresową, kalkulator, notatnik, pocztę elektroniczną i gry. Użytkownik korzystał ze specjalnego pióra świetlnego. W 2005 r. smartphone'y stanowią znaczącą część rynku telefonii komórkowej i są sprzedawane już w dziesiątkach milionów egzemplarzy.

Najpowszechniej używanymi systemami operacyjnymi sterującym urządzeniem są Symbian, Palm OS (opracowany przez PalmSource), Windows CE (Microsoft), BREW (Qualcomm) i Linux. Symbian ma obecnie ok. 80-procentowy udział w tym rynku i jest używany w pięciu platformach - Nokia (Series 60, Series 80, Series 90), japońska NTT DoCoMo oraz sam Symbian (UIQ).

Urządzenia popularne na rynku amerykańskim są w zasadzie PDA z funkcjami telefonicznymi, natomiast na rynku europejskim i japońskim są to głównie telefony komórkowe z funkcjami PDA.


TDMA
TDMA (ang. Time Division Multiple Access) jest cyfrową technologią transmisji, która pozwala pewnej liczbie użytkowników na dostęp do pojedynczej częstotliwości radiowej.
Schemat transmisji w standardzie TDMA powiela trzy sygnały ponad jednym kanałem. Obecny standard TDMA dla telefonów komórkowych dzieli pojedynczy kanał na sześć odstępów czasowych (ang. time slots), przy czym każdy sygnał używa dwóch odstępów, zapewniając do trzech razy większą pojemność w stosunku do AMPS (ang. Advanced Mobile Phone Service). Każdemu użytkownikowi sieci komórkowej przypisany jest określony odstęp czasowy dla transmisji.
Technika dostępu wykorzystywana w TDMA pozwala trzem użytkownikom dzielić częstotliwość 30 kHz. TDMA jest także techniką dostępu wykorzystywaną w europejskim standardzie cyfrowym - GSM(ang. Global System for MobileCommunications) oraz standardzie japońskim - PDC (ang. Personal Digital Cellular).
Według szacunków GSM Association, w 2004 roku wykorzystanie standardu TDMA było równe 7%. Dla porównania standard GSM wykorzystuje się w 72%.


TFT

Thin-Film Transistor - Rodzaj tranzystora polowego cienkowarstwowego. Zbudowany z cienkich warstw kontaktów metalicznych, półprzewodnika i dielektryka. Sam tranzystor nie jest przezroczysty, ale jego podłączenia i elektrody tak. Najczęściej stosowane są przy budowie wyświetlaczy LCD. Tranzystory TFT są wbudowane bezpośrednio w panel wyświetlacza co zmniejsza ilość koniecznych połączeń i zwiększa stabilność obrazu.



UFB

Ultra Fine And Bright - Technologia wyświetlaczy LCD wprowadzona przez firmę Samsung w 2002 roku. Do pracy wymaga jedynie 3mW, co jest wartością dużo mniejszą niż dla tradycyjnych wyświetlaczy TFT-LCD. Niski pobór prądu ma zdecydowany wpływ na zywotność baterii. Dodatkowo wyświetlacze UFB są sporo cieńsze (ok. 2,2 mm) co ma wpływ na grubość telefonu.


UMTS

Universal Mobile Telecommunications System - Sieć trzeciej generacji (3G), nowy standard cyfrowej telefonii komórkowej. Oferuje dużą szybkość przesyłania danych (do 1920 kbit/s), dzięki czemu możliwe jest przesyłanie obrazu, prowadzenie rozmów video, telekonferencji i szybki dostęp do Internetu. Jednakże w obecnie istniejących sieciach tego typu, maksymalna osiągana prędkość przesyłu danych wynosi 384 kbit/s. UMTS bazuje na technologiach GSM do obsługi logiki sieci oraz WCDMA jako transportu radiowego. Większość działających już sieci wykorzystuje parę kanałów radiowych o szerokości 5 MHz, jeden na częstotliwości 1900 MHz (uplink) i drugi na częstotliwośco 2100 MHz (downlink). Z tego względu UMTS jest często krytykowany za dużą zajętość pasma radiowego w stosunku do innych technologii np. CDMA2000.

Migracja z sieci GSM do UMTS dla istniejących operatorów jest technicznie stosunkowo prosta, ale bardzo kosztowna ze względu na konieczność uzyskania nowych licencji na pasma radiowe oraz wymianę sprzętu w stacjach bazowych.

UMTS dla użytkownika końcowego jest niekompatybilny z GSM. Oznacza to, że normalne telefony GSM nie mogą pracować w sieci UMTS i odwrotnie. Z tego względu sprzedawane w Europie telefony UMTS są "dwu-systemowe" UMTS/GSM.

Najważniejsze problemy przeszkadzające w szybkim rozwoju sieci UMTS to:

* Bardzo wysoki koszt rozbudowy istniejących sieci GSM
* Ciężkie telefony z krótkim czasem czuwania
* Aby zapewnić pełną teoretyczną prędkość przesyłu danych (1920 kbit/s) umożliwiającą np.: wprowadzenie usług "Wideo na żądanie" konieczne jest stawianie stacji bazowych co około 100 metrów!
* Konkurencja ze strony usług Wi-Fi
* Brak wyraźnych chęci korzystania z 3G ze strony użytkowników



USB
Urządzenia w tym standardzie można łączyć ze sobą tworząc sieć. W całej sieci można podłączyć do 127 urządzeń USB. W jednej sieci mogą pracować urządzenia o różnych prędkościach transmisji. Magistrala wymaga obecności dokładnie jednego kontrolera magistrali, którego rolę pełni komputer (host). Uniemożliwia to bezpośrednie połączenie dwóch komputerów (wymagany przewód ze specjalnym układem) oraz bezpośrednie połączenie ze sobą urządzeń peryferyjnych (brak kontrolera).

Transmisja odbywa się przy wykorzystaniu dwóch przewodów (zielonego Data+ i białego Data-). Magistrala zawiera również linie zasilającą (czerwony (+5 VDC) i czarny (masa) przewód) o napięciu 5V i maksymalnym poborze prądu 500 mA.

Urządzenia USB możemy podzielić ze względu na zgodność z przyjętymi specyfikacjami na:
a) wersja 1.1 - Urządzenia spełniające warunki tej specyfikacji mogą pracować z prędkościami 1.5 Mbit/s lub 12 Mbit/s
b) wersja 2.0 - Urządzenia zgodne z warunkami nowej specyfikacji mogą pracować z prędkością 480 Mbit/s


Pozdrawiam
Demon:)))
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Demon, łącznie zmieniany 1 raz.
Jak ktos ma pecha to nawet palec w pupie zlamie...
Ludzie na poziomie zawsze chodzą w pionie.
Awatar użytkownika
Demon
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 427
Rejestracja: 2006-02-24, 16:32
Lokalizacja: RACIBÓRZ

WAP, WCDMA, WiFi, WLAN, VPN, 0G, 1G, 2G, 2,5G, 2,75G, 3G

Post autor: Demon »

WAP
Wireless Application Protocol - zbiór otwartych, międzynarodowych standardów definiujących protokół aplikacji bezprzewodowych. Rozwijaniem protokołu zajmuje się organizacja WAP Forum, będąca obecnie częścią Open Mobile Alliance (OMA). Wersja 1.0 protokołu powstała w 1998, 1.1 w 1999, a 2.0 w 2000 roku.
WAP został stworzony w celu umożliwienia dostępu do usług WWW, uwzględniając ograniczenia techniczne urządzeń mobilnych (np. PDA, telefon komórkowy) korzystających z tego protokołu, oraz ograniczeń łącza danych (które może być realizowane m.in. poprzez połączenie CSD lub GPRS).


WCDMA
Szerokopasmowa technologia dostępu radiowego wybrana w styczniu 1998 roku przez Europejski Instytut Standardów Telekomunikacyjnych ETSI dla dostarczenia usług multimedialncyh w systemach trzeciej generacji.
Usługa WCDMA wykorzystuje technologię nośną o szerokości pasma 5 MHz. Dla porównania system GSM wykorzystuje pasmo 200 kHz. Umożliwia dostarczanie usług z zakresu od 8 kb/s do 2 Mb/s. w strefie lokalnej i 384 kb/s w pozostałych regionach.
WCDMA pozwala na wysyłanie danych (SMS-ów,MMS-ów, pobierania gier, dźwięków dzwonka, prowadzenie wideokonferencji, synchronizowanie telefonu z kalendarzem na komputerze lub w sieci intranet oraz korzystanie z internetu) w trakcie rozmowy.

WiFi
WiFi umożliwia umożliwia radiowy, bezpłatny dostęp do internetu a także jest obecnie wykorzystywane do budowania rozległych sieci Internetowych. Dostawcy usług internetowych umożliwiają użytkownikom wyposażonym w przenośne urządzenia zgodne z WiFi na bezprzewodowy dostęp do sieci. Jest to możliwe dzięki rozmieszczeniu w ruchliwych częściach miast obszarów nazywanych hotspotami. W wielu dużych miastach na świecie, znajdują się już setki miejsc, gdzie można uzyskać dostęp Internetu w ten sposób.


WLAN

Używane dziś powszechnie przewodowe sieci LAN umożliwiają wzajemne łączenie np. komputerów PC z wykorzystaniem do tego celu różnych typów kabli i światłowodów. Natomiast WLAN to sieć lokalna zrealizowana bez użycia przewodów. Sieci tego typu wykonywane są najczęściej z wykorzystaniem fal radiowych jako medium przenoszącego sygnały ale również z użyciem podczerwieni. Są one projektowane z użyciem standardu IEEE 802.11. Do komunikacji za pomocą fal radiowych wykorzystuje się pasmo 2,4 GHz lub rzadziej 5 GHz.

Szybkość przesyłania danych zależna jest od użytego standardu i odległości pomiędzy użytymi urządzeniami i wynosi najczęściej 11, 22, 44, 54 lub 108 Mbps. Na całość infrastruktury sieci bezprzewodowych składają się następujące elementy:

* karty sieciowe - najczęściej typu PCI, USB lub PCMCIA
* punkty dostępowe (ang. Access Point)
* anteny
* kable, złącza, konektory, przejściówki, rozdzielacze antenowe, terminatory

Do zalet sieci bezprzewodowych należy:

* mobilność - końcówki mogą się przemieszczać
* łatwość instalacji - nie trzeba kłaść przewodów
* elastyczność - łatwe dokładanie nowych końcówek
* zasięg - od kilku metrów (w budynkach) do kilkudziesięciu kilometrów
* szybka rozbudowa i modyfikacja struktury sieci.


VPN
VPN (ang. Virtual Private Network, Wirtualna Sieć Prywatna), można opisać jako "tunel", przez który płynie ruch w ramach sieci prywatnej pomiędzy klientami końcowymi za pośrednictwem publicznej sieci (takiej jak Internet) w taki sposób, że węzły tej sieci są przezroczyste dla przesyłanych w ten sposób pakietów. Taki kanał może opcjonalnie kompresować lub szyfrować w celu zapewnienia lepszej jakości lub większego poziomu bezpieczeństwa przesyłanych danych.

Określenie "Wirtualna" oznacza, że sieć ta istnieje jedynie jako struktura logiczna działająca w rzeczywistości w ramach sieci publicznej, w odróżnieniu od sieci prywatnej, która powstaje na bazie specjalnie dzierżawionych w tym celu łącz. Pomimo takiego mechanizmu działania stacje końcowe mogą korzystać z VPN dokładnie tak jak gdyby istniało pomiędzy nimi fizyczne łącze prywatne. Rozwiązania oparte na VPN powinny być stosowane w firmach, w których dosyć często pracują zdalnie ze swoich domów, na nie zabezpieczonych łączach. Wirtualne Sieci Prywatne charakteryzują się dość dużą efektywnością, nawet na słabych łączach (dzięki kompresji danych) oraz wysokim poziomem bezpieczeństwa (ze względu na szyfrowanie).


0G

0G - jest technologią telefonii analogowej, kiedy jeszcze nie było telefonów komórkowych. Wykorzystywały ją pierwsze mobilne telefony montowane w ciężarówkach, samochodach a nawet w walizkach.

Technologia 0G umożliwiała jedynie przesyłanie dźwięku analogowego. Odbiornik korzystający z tej technologii zazwyczaj był montowany w kabinie pojazdu i podłączany do słuchawki w pobliżu miejsca kierowcy. Obecnie taki zestaw można jedynie zobaczyć w starych filmach (np. z Jamesem Bondem).

Telefony wykorzystujące tą technologię były używane przez pracowników kompanii telefonicznych, posiadaczy urządzeń radiowych, zarządców budowy, koordynatorów działań, gwiazdy filmowe, ludzi zamożnych i inne osoby pracujące w terenie, którzy musiały być w stałym kontakcie.

Technologią wykorzystującą 0G jest Autoradiopuhelin (ARP) powstały w 1971 roku w Finlandii jako pierwsza publiczna sieć telefonów mobilnych.


1G

1G - technologia wykorzystana w pierwszej generacji telefonii komórkowej. Zaliczały się do niej analogowe telefony komórkowe powstałe na początku lat 80-tych. Istniały do momentu zastąpienia ich przez cyfrowe telefony komórkowe generacji 2G.

Technologia telefonii komórkowej pierwszej generacji, umożliwiała rozmowy telefoniczne w miejscach, gdzie telefon nie był dostępny. Było to jedyne rozwiąznie dla ludzi, którzy stale podróżowali i musieli być w kontakcie z innymi. W odróżnieniu od technologii 0G telefony miały mniejsze rozmiary i pozwalały na większą swobodę.

Standardy, które wykorzystywały technologię 1G, to :

* NMT (Nordic Mobile Telephone) - w krajach skandynawskich, Wschodniej Europie i Rosji.
* AMPS (Advanced Mobile Phone System) - w Stanach Zjednoczonych.
* TACS (Total Access Communications System) - w Wielkiej Brytani
* C-Netz - w Niemczech Zachdnich
* Radiocom 2000 - we Francji
* RTMI - we Włoszech


2G

2G - technologia telefonii bezprzewodowej drugiej generacji. Jest to sieć cyfrowa, w odróżnieniu od wcześniejszej sieci analogowej 1G. Pozwala na przesyłanie dźwięku cyfrowego (rozmowa telefoniczna) oraz wiadomości tekstowych (SMS).

Systemy analogowe miały sporo wad - małą odporność na zakłócenia, łatwość podsłuchu rozmów, brak roamingu międzynarodowego i niedostateczna transmisja danych. Wymusiło to powstanie systemów komórkowych drugiej generacji (2G) popularnie zwanych GSM pracujących w technice cyfrowej.

Dla telefonii 2G zostały określone podstawowe cechy komunikacji:

* transmisja danych - 9,6 kb/s
* transmisja mowy - kodowanie z przepływnością 13 kb/s
* dostęp do kanału radiowego ze zwielokrotnieniem czasowym i ramką TDMA (współpracujący z siecią pakietową publiczną - protokół X.25)
* przesyłaniem SMS-ów
* realizacja połączeń alarmowych

Pierwszy system GSM na świecie został oddany w 1991r, natomiast w Polsce system GSM 900 został wprowadzony w 1996r przez firmy PTC (Polska Telefonia Cyfrowa) w sieci Era GSM oraz Polkomtel S.A. w sieci GSM Plus. W 1998 r koncesję na GSM 1800 dostał trzeci polski operator Centertel - sieć Idea.

Telefonia 2G w 1995r. otrzymała usprawnienia, tj. transmisja telefaksowa, interfejs komputerowy, usługi telekonferencyjne, czy identyfikacja abonenta za pomocą karty SIM.


2,5G

2,5G - technologia będąca fazą przejściową pomiędzy drugą i trzecią generacją telefonii komórkowych. Od technologii 2G odróżnia ją możliwość pakietowego przesyłania danych (GPRS).

Termin 2,5G został zdefiniowany jedynie w celach marketingowych. Technologia ta udostępnia część korzyści ze struktury 3G ale wykorzystuje głównie możliwości technologii 2G w sieciach GSM i CDMA. W odróżnieniu od technologii drugiej generacji umożliwia przesyłanie nie tylko dźwięku czy wiadomości tekstowej SMS ale także grafiki, animacji i plików z danymi różnego rodzaju. Zaimplementowano w niej takie protokoły jak GPRS, EDGE dla GSM czy DMA2000 1x-RTT dla CDMA, które zostały oficjalnie zakwalifikowane jako usługi 3G (ze względu na prędkość przesyłu danych przekraczającą 144 kb/s) ale są uważane za usługi 2,5G, ponieważ są kilka razy wolniejsze od od "prawdziwych" usług 3G.


2,75G

2,75G - rozwinięcie technologii 2,5G o szybszą transmisję danych EDGE.

Pojęcie 2,75G jest wykorzystywane dla systemów, które nie spełniają warunków technologii trzeciej generacji ale są przedstawiane jako takie produkty (przykładem może być standard CDMA-2000 bez opcji multi-carrier) lub takie, które spełniają zadane wymagania ale nie są rozpatrywane jako takie (systemy EDGE).
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Demon, łącznie zmieniany 1 raz.
Jak ktos ma pecha to nawet palec w pupie zlamie...
Ludzie na poziomie zawsze chodzą w pionie.
Awatar użytkownika
Enzo
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 341
Rejestracja: 2006-02-06, 18:19
Lokalizacja: Warszawa

CSD

Post autor: Enzo »

CSD
Transmisja danych na łączach komutowanych (ang. Circuit Switched Data).
Jest to najwolniejszy (tylko 9,6 kb/s) i najmniej efektywny sposób wykorzystania zasobów sieciowych. Koszt połączenia naliczany jest za czas połączenia.
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Enzo, łącznie zmieniany 1 raz.
iPlus+E61i=FUN
Awatar użytkownika
Enzo
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 341
Rejestracja: 2006-02-06, 18:19
Lokalizacja: Warszawa

APN

Post autor: Enzo »

APN
Access Point Name - Nazwa punktu dostępu. W przypadku sieci GSM termin ten oznacza nazwę serwera, który obsługuje transmisję danych. Wpisanie przez użytkownika nazwy punktu dostępu (APN) jest niezbędne do korzystania z takich usług jak WAP lub GPRS. W telefonach zakupionych u operatorów APN jest już zwykle zapisana w pamięci aparatu i nie ma potrzeby jej wpisywania.
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Enzo, łącznie zmieniany 1 raz.
iPlus+E61i=FUN
Awatar użytkownika
Demon
Specjalista bezprzewodowy-senior
Posty: 427
Rejestracja: 2006-02-24, 16:32
Lokalizacja: RACIBÓRZ

Układy Wibree,

Post autor: Demon »

Nokia opracowała nową technologię bezprzewodowej komunikacji pomiędzy niewielkimi urządzeniami, o niskim poborze mocy, takimi jak zegarki, peryferia komputerowe, zabawki i sensory do zastosowań sportowych. Technologia o nazwie Wibree pozwala na przesyłanie danych z prędkością 1 Mbps.

Układy Wibree mają charakteryzować się znacznie większą oszczednością i pobierać dziesięciokrotnie mniej energii niż układy Bluetooth. Charakteryzują się przy tym znacznie mniejszymi rozmiarami. Technologia Nokii znajdzie zastosowanie w urządzeniach takich jak zegarki, aparaty do kontroli stanu zdrowia czy sensory sportowe. Podobnie jak w przypadku Bluetooth w klasie 2, Wibree skomunikuje ze sobą urządzenia w promieniu do 10 metrów.

Wibree - zdaniem producenta - łatwo można zintegrować z technologią Bluetooth, obecnie popularną metodą komunikowania takich urządzeń elektronicznych jak telefony komórkowe, komputery PC, drukarki itp. na niewielkie odległości. Firma przewiduje opracowanie samodzielnych modułów komunikacji Wibree, ale i łączonych rozwiązań Wibree-Bluetooth.

Producentowi zależy na tym, aby Wibree jak najszybciej stało się standardem i dlatego Nokia podjęła współpracę z takimi potentatami jak Broadcom czy Epson, którzy mają wspierać tę technologię i zabrać głos w dyskusji nad standaryzacją.

Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to pierwsza komercyjna wersja nowego standardu pojawi się już w drugim kwartale przyszłego roku. Niedługo potem na sklepowe półki powinny trafić urządzenia, które będą z niego korzystać.
Na podstawie informacji serwisów NewMobile i Dziennik Internautów
Ostatnio zmieniony 1970-01-01, 01:00 przez Demon, łącznie zmieniany 1 raz.
Jak ktos ma pecha to nawet palec w pupie zlamie...
Ludzie na poziomie zawsze chodzą w pionie.
Jackiller
Użytkownik forum
Posty: 26
Rejestracja: 2006-11-30, 20:13
Lokalizacja: Pruszków

Re: SPIS pojęć: HSDPA, HSUPA, UMTS, EDGE, WIFI, WLAN co to jest

Post autor: Jackiller »

Sk?d mam wiedziec co my?l?,je?li nie s?ysz? co mówi?
zDaleKi
Stary bywalec bezprzewodowy
Posty: 11508
Rejestracja: 2005-10-12, 11:18
Lokalizacja: Wrocław

Kilobity i kiloBajty

Post autor: zDaleKi »

Kilobity i kiloBajty

Pamiętajcie jak ważna jest wielkość liter gdy mamy na myśli kilobity lub kiloBajty! Gdyż często na forum te jednostki są mylone!

kb znaczy -> kilobit - >kilobit<
kB znaczy -> kiloBajt - >KiloBajt<

Wielkość literki k -> w przypadku kb (kilobitów) używamy małego "k" a dla KB (kiloBajtów) używamy dużego "K".
Cytat za Wikipedią: "Aby uniknąć niejednoznaczności, w wielu krajach (w tym w Polsce) przyjęło się używanie dużej litery K dla oznaczania krotności 1024, zaś małej k - dla krotności 1000".

Wikipedia skłania się do KB rzadziej do kB. >Klik do info o przedrostku kilo<
Pozdr, (R) BliSki. (tm)
Pytania dotyczące kwestii technicznych tylko na forum. Pamiętaj PW to nie helpdesk.
zDaleKi
Stary bywalec bezprzewodowy
Posty: 11508
Rejestracja: 2005-10-12, 11:18
Lokalizacja: Wrocław

MVNO, HSUPA

Post autor: zDaleKi »

MVNO - komórkowy operator wirtualny (ang. Mobile Virtual Network Operator ) - więcej tutaj >więcej<

HSUPA - (High-Speed Uplink Packet Access) >więcej<
Pozdr, (R) BliSki. (tm)
Pytania dotyczące kwestii technicznych tylko na forum. Pamiętaj PW to nie helpdesk.
Awatar użytkownika
Patryk
Guru bezprzewodowy
Posty: 6692
Rejestracja: 2007-09-12, 21:16
Lokalizacja: Z dziczy

Re: SPIS pojęć: HSDPA, HSUPA, UMTS, EDGE, WIFI, WLAN co to jest

Post autor: Patryk »

BER - ang.Bit Error Rate (stopa błędów) - jest to stosunek liczby błędnych bitów w strumieniu danych do bitów przesłanych prawidłowo.
W systemach telefonii GSM/UMTS wyrażany najczęściej w postaci procentowej - np.BER=0,13% mówi nam o tym,że na każde 10 000 bitów 13 zostało przesłanych z błędem,i wymaga retransmisji.
Wartość BER jest podstawowym kryterium,branym pod uwagę przez Kontroler Stacji Bazowych (BSC) lub urządzenia pełniące jego funkcje,podczas doboru optymalnego schematu kodowania i modulacji (a więc stanowi bezpośrednio o szybkości transmisji danych) dla łącza radiowego między terminalem (telefonem,modemem) a stacją bazową.
Ostatnio zmieniony 2009-01-17, 10:17 przez Patryk, łącznie zmieniany 1 raz.
zDaleKi
Stary bywalec bezprzewodowy
Posty: 11508
Rejestracja: 2005-10-12, 11:18
Lokalizacja: Wrocław

Re: SPIS pojęć: HSDPA, HSUPA, UMTS, EDGE, WIFI, WLAN co to jest

Post autor: zDaleKi »

LTE
Long Term Evolution określany często jako Super 3G, 3.9G lub nawet 4G (czyli "standard" 4 generacji). Należy tu dodać, że na dzień pisania tych słów LTE nie było jeszcze standardem, gdyż nie istnieje jeszcze pełna jego wersja głównie z powodu tego, że nie spełnia wymogów stawianych przez ITU dla technologii 4G. Dokładna specyfikacja standardu miała zostać ustalona dopiero pod koniec roku 2009 (przez komisje normalizacyjne 3GPP), co jednak się nie stało.

LTE to technologia która ma zastąpić UMTS (HSPA, HSPA+).
Do transmisji danych używana jest:
od stacji bazowej do telefonu => technologia OFDM.
od telefonu do stacji bazowej => SC-FDMA (DFTS-FDMA)

Przewidywana szybkość transmisji:
  • - obecnie (w fazie testów) 100 Mb/s
    - przewiduje się, że realna szybkość będzie na poziomie od 80 Mb/s do 150 Mb/s
    - w przyszłości planowane jest podniesienie górnej granicy do 300 Mb/s
Bezbłędną i stabilną szybkość transmisji ma zagwarantować połączenie różnych technologii: m.in QAM, MIMO, OFDM. Standard ma także wspierać przynajmniej 200 użytkowników w każdej komórce 5 MHz.

LTE ma umożliwić korzystanie z wideotelefonii, VoIP oraz przesył strumieni wideo HD, m.in za sprawą czas latencji (opóźnienie transmisji), który ma wynosić poniżej 30 milisekund a przewidywany jest nawet na poziomie 10ms.


Więcej informacji oraz dyskusja: Tu dostępne są artykuły na ten temat:
Ostatnio zmieniony 2010-12-02, 12:02 przez zDaleKi, łącznie zmieniany 9 razy.
Awatar użytkownika
Sundance_kid
Guru bezprzewodowy
Posty: 5361
Rejestracja: 2006-02-20, 22:13
Lokalizacja: Bratoszewice

Re: SPIS pojęć: HSDPA, HSUPA, UMTS, EDGE, WIFI, WLAN co to jest

Post autor: Sundance_kid »

WiMAX - (Worldwide Interoperability for Microwave Access) - bezprzewodowa, radiowa transmisja danych. Standard stworzony do jednakowego, szerokopasmowego dostępu do Internetu na dużych obszarach. Standard ujednolica konfiguracje tak, żeby urządzenia różnych dostawców pracowały "tak samo". Teoretycznie prędkość transmisji danych wynosi 75 MBit na sekundę, w praktyce prędkość oscyluje wokół 4 Mbps. Urządzenie odbiorcze nie powinno być umieszczone więcej niż 10 km od nadajnika. Jednak możliwy jest zestawienie urządzeń w odległości 30 km ale wtedy musi być spełniony warunek widoczności optycznej oraz czystej pierwszej strefy Fresnela. W przypadku utrudnień terenowych zasięg urządzenia odbiorczego do nadawczego wynosi około 12 km.
Zablokowany